Wyszukaj

Edukacja:

http - tu - tu - https - www - kliknij - tu - tu - tam - www
Posted on 21 lutego 2016 Oczywiście, inicjacja nie za­wsze musi „odnieść skutek”: na przykład można twier­dzić, że jedną z trudności, jaką mają uniwersytety na całym świecie z prostym problemem dyscypliny — po­mijając trudniejszy problem jednoczesnego nauczania i dokonywania odkryć — jest to, że jako system inicjacji uniwersytet jest o wiele za bardzo arbitralny, niezado­walający i stawiający młodym ludziom zbyt niskie wymagania. Żaden wojownik nie uznałby za szczególny zaszczyt triumfu w dziedzinie historii na uniwersytecie w Berkeley czy w Bombaju. Wyzwanie takie jest w ja­kiś sposób niemęskie, a podejmujący to wyzwanie z lekka zabawni i niedorzeczni. Dziś akceptacja wartości życia umysłowego wymaga, jak się wydaje, szczególnej wiary; bardzo wielu dwudziestolatkom wiary tej bra­kuje i wyzwanie odrzucają. Kryzys uniwersytetów jest wymownym przykładem programowania ludzi przy po­mocy nieodpowiedniego programu i w nieodpowiednim momencie. Być może, bardziej jednoznaczny ceremo­nialny i fizyczny proces inicjacji „rozwiązałby” pro­blem (choć rozwiązania takie są współcześnie wyraźnie nie w modzie). A może nie rozwiązałby go. Niemniej, jako społeczność winniśmy być przygotowani na roz­ważenie nowych i nieoczekiwanych sposobów reorgani­zacji naszych praktyk edukacyjnych, tak by odpowia­dały rzetelniej’wymogom biogramatyki, którym — jak sugerujemy musimy albo poddać się, przynajmniej w pewnym stopniu, albo wiele przecierpieć. | Leave a comment MOŻEMY PRZEWIDYWAĆ Posted on 21 lutego 2016 Możemy przewi­dzieć, jak będą odnosiły się do siebie starsze i młodsze samce w społeczności, biorąc pod uwagę to, jakiemu programowaniu poddaje się i z kolei na jakie progra­mowanie pozwala ich struktura obwodów. Dla sam­ców, które wychodzą z okresu dorastania, genetycznym przesłaniem jest wyzywająca i nierzadko bezkierunko- wa buntowniczość; informacja o zagrożeniu odbierana jest przez starsze samce, których bardziej stabilne sy­stemy hormonalne reagują na to domagając się opano­wania sytuacji. Dlatego właśnie wszystkie społeczeń­stwa znajdują sposoby ujarzmienia i wykorzystania młodych mężczyzn oraz zmuszenia ich, by identyfiko­wali się z systemem. Teoretycznie istnieją liczne sposo­by osiągnięcia tego celu, ale używa się stosunkowo nie­wielu z nich. Wydaje się, że powinniśmy nie tylko prze­strzegać gramatyki, ale także posługiwać się względnie skromną liczbą słów i sposobów ekspresji. Oczywiście, konkretna ugoda pomiędzy starszymi a młodszymi samcami, nazywana inicjacją, nie zawsze kończy się określoną ceremonią; ale proces ten wystę­puje wszędzie. Inicjację przechodzą młodzi wojownicy, a także abiturienci, młodsi pracownicy, czeladnicy, no­wicjusze w zakonach religijnych czy członkowie wyję­tych spod prawa gangów. | Leave a comment MODEL LUDZKIEGO ZACHOWANIA Posted on 21 lutego 2016 Ten model ludzkiego zachowania się, mimo że przed­stawiony schematycznie, różni się w sposób zdecydo­wany od modeli preferowanych przez zwolenników te­orii instynktów czy przez kulturalistów. Dla tych pierwszych zachowanie się było po prostu rezultatem uzewnętrznienia wrodzonych tendencji w rodzaju ma­cierzyństwa”, „samoupodlenia” i „zachłanności”. Teo­ria zawiodła, ponieważ dała niewiele więcej niż listę „jeszcze bardziej” specyficznie ludzkich cech. Kultura- utrzymywali, że kultury są podobne dlatego, że te same podstawowe „potrzeby” czy „wymogi funkcjonal­ne muszą byc zaspokojone w każdej z nich, i ponieważ prawa „warunkowania” są uniwersalne.W kontekście biologicznym zaproponować można al­ternatywny, choć bardziej umiarkowany pogląd: orga­nizm ludzki ma „obwody” zbudowane w taki sposób ze może przetwarzać i nadawać informacje dotyczące pewnych faktów życia społecznego, takich jak ięzvk oraz reguły życia seksualnego, i, co więcej, może prze­twarzać te informacje tylko w określonych momentach i w określony sposób. Obwody te sprzężone są z cyklem życiowym: w każdym momencie w populacji Homo sa­piens są osobnicy posiadający pewien „zasób” zacho­wań; w innym momencie przekażą oni informacje tym których struktura obwodów pozwala potraktować je w określony sposób. Wynikiem interakcji tych osobników są pewne „typowe” wzajemne związki.